تــا بــی نهایت

شعر . موزیک . عکس و کلی مطالب عاشقانه

تــا بــی نهایت

شعر . موزیک . عکس و کلی مطالب عاشقانه

دخترک

دخترک گریه میکرد و های های اشک می ریخت گل از او پرسید برای چه گریه میکنی؟دخترک گفت:بچه ها مرا به خاطر چهره ام مسخره میکنند  گل ناراحت شد و گفت:دوست داری بدانی چه کسی یا چه چیزی از همه زیباتر است؟دخترک کمی ارام شد وگفت:اری ناگهان اسمان میان حرفهای انها امد و گفت معلوم است من در این  دنیا از همه زیباترم هر گاه بخواهم چهره ام را میتوانم به راحتی تغییر دهم گاهی افتابی و نورانی گاهی تاریک وپر ستاره گاهی سرخ و نیلگون گاهی برق اسا و خشمگین پس می بینید که من از همه زیباترم ناگهان دریا گف: من که از اسمان زیباترم ماهی های رنگارنگ و زیبا سنگ هاو صدف های با ارزش و زیبا در درون من دنیای دیگری است که اگر به ان وارد شوی از هر زیبایی زیباتر هم خواهی یافت ناگهان دشت گفت من از همه زیباترم گل های رنگارنگی که بر روی من روییده چشم هر بیننده ای را خیره میکند وبا وزش باد چمنزار هم با او همنوا اهنگ طبیعت زنده را اجرا میکند  وناگهان چشم دخترک به سخن امد و گفت من از همه زیباترم زیرا اگر من نباشم زیبایی هیچ کدام از شما اهمیت نخواهد داشت وجود زیبای من است که اعتماد به زیبایی را  به شما می بخشد ناگهان چیزی از درون دخترک با صدایی ارام وزیبا سخن گفت; گفت:که من از چشم زیبا و مهم ترم اگر چشم باشد ولی من احساس زیبایی را درون انسان به وجود نیاورم زیبایی ظاهری اهمیت نخواهد داشت و عظمت افریدگار را درک نخواهد کرد هر چند دخترک صورت چندان زیبایی نداشت اما اکنون خوشحال بود که در عوض دل زیبا و پر احساسی دارد گل به دخترک گفت حالا دیدی چه کسی از همه زیباتر است.


دوسـت می دارم

تو را به جای همه کسانی که نمی شناختم دوست می دارم

تو را به جای همه روزگارانی که نمی زیسته ام دوست می دارم

 برای خاطر عطر گستره ی بیکران و برای خاطر عطر نان گرم برای خاطر برفی که آب می شود، برای نخستین گل برای خاطر جانداران پاکی که آدمی نمی رماندشان

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که دوست نمی دارم دوست می دارم

جز تو، که مرا منعکس تواند کرد؟ من خود، خویشتن را بس اندک می بینیم.

بی تو جز گستره یی بی کرانه نمی بینیم میان گذشته و امروز.

 از جدار آیینه ی خویش گذشتن نتوانستم می بایست تا زندگی را لغت به لغت فراگیرم راست از آن گونه که لغت به لغت از یادش می برند.

تو را دوست می دارم برای خاطر فرزانه گی ات که از آن من نیست

 تو را به خاطر سلامت به رغم همه آن چیزها که جز وهمی نیست دوست دارم برای خاطر این قلب جاودانی که بازش نمی دارم

 تو می‌پنداری که شکی

به حال آن به جز دلیلی نیست

 تو همان خورشید درخشانی که بر من می تابی  هنگامی که به  خویش مغرورم 

تورا با خاطر دوست داشتن دوست میدارم


عشق یعنی ...

عشق                                      بیداد    من

باختن                  یعنی                    لحظه                 عشق

جان                          سرزمین             یعنی                        یعنی

زندگی                                 پاک من عشق                               لیلی و

قمار                                                                                    مجنون

در                          عشق یعنی ...                        شدن

ساختن                                                                                    عشق

دل                                                                                   یعنی

کلبه                                                                      وامق و

یعنی                                                                   عذرا

عشق                                                           شدن

  من                                                عشق

 فردای                                یعنی

  کودک                        مسجد

  یعنی             الاقصی

عشق  من

 

عشق                                      آمیختن                                         افروختن

یعنی                                 به هم          عشق                               سوختن

چشمهای                      یکجا                    یعنی                       کردن

پر ز                 و غم                            دردهای             گریه

خون/ درد                                                   بیشمار

 

  عشق                                 من

    یعنی                           الاسرار

    کلبه                  مخزن

     اسرار     یعنی

     عشق

میخوامت بی نهایت من

دلم پیش تو جامونده       میخوامت بی نهایت من
میخوامت دنیا تا دنیاست   
    از اینجا تا قیامت من
نمیخوام جز تو چیزی من 
  تو ای یاقوت و الماسم

برای قلب غمگینم        تو بودی عشق و احساسم

تو رفتی و منه تنها       چه بی توسرد و خاموشم

نکردم من فراموشت            چرا کردی فراموشم

از اون وقتی که رفتی تو   تو چشمام گریه مهمونه
پرم از بوی  دلتنگی             همه دنیا یه زندونه
از اون وقتی که رفتی تو       شده دنیا قفس انگار
مثل قمریه سرخورده           شدم از زندگی بیزار
هنوزعکس قشنگ تو           تو قاب روی دیواره
هنوزهم دل پر حسرت           تو فکر روز دیداره
نمیدونی چه دلتنگم              نمیدونی چه دلگیرم
تمومه کار دل بی تو             نیایی بی تو میمیرم





 

مجنون...!

مجنون ..مجنون بود وقتی راه میرفت!

مجنون هنگام راه رفتن کسی را به جز لیلی نمی دید روزی شخصی در حال نماز خواندن در

راهی بود و مجنون بدون این که متوجه شود از بین او و مهرش عبور کرد مرد نمازش را قطع

کرد و داد زد هی چرا بین من و خدایم فاصله انداختی مجنون به خود آمد و گفت من که

عاشق لیلی هستم تورا ندیدم تو که عاشق خدای لیلی هستی چگونه دیدی که من بین تو و خدایت فاصله انداختم






نشناختی!

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه ی لیلی نشست!
گفت یا رب! از چه خوارم کرده ای؟
بر صلیب عشق دارم کرده ای؟
مرد این بازیچه دیگر نیستم!
این تو و لیلی تو من نیستم!
گفت ای دیوانه لیلی ات منم
در رگ و پنهان و پیدایت منم
سالها با جور لیلی ساختی
من کنارت بودم و نشناختی!