امنیت و عشق

امنیت و عشق

شاید هیچ عاملی به اندازه «عشق»، ایمنی بخش نباشد. دلبستگی را می توان زیربنای امنیت روان دانست. جای دادن عشق در کلبه دل، دیو سیاه ناآرامی را از روان انسان بیرون می کند. با شنیدن صدای پای عشق، عوامل ترس و هراس رخت برمی بندد و جای خود را به امنیت و آرامش می دهند. عشق چهار گام دارد تا آدمی را به امنیت و آرامش برساند. گامهای چهارگانه عشق را با هم مرور می کنیم:
گام اولِ عشق

گام اول عشق، برچیدن بساط دشمنی و گستردن سفره مهربانی و صمیمیت است. یکی از عوامل ناامنی روانی، وجود بغض و کینه و دشمنی میان مردم است. کسانی که کینه یکدیگر را به دلوانی آزرده برخوردارند و پیوسته از گزند طرف مقابل در بیم و هراس اند. بنابراین یکی از چیزهایی که موجب امنیت روانی می شود، از میان بردن کینه ها و برقراری دوستیها ودلبستگیهاست. با رخت بربستن کینه و عداوت، آرامش و امنیت روانی فرا می رسد. دارند، از ر

وقتی اسلام، وارد شهر یثرب شد، دشمنی و عداوت را به دوستی و برادری تبدیل کرد

و بدین سان روانهای ناامن و بیمناک را به روانهای امن و آرام تبدیل ساخت. پس تبدیل دشمنی به دوستی، و عداوت به محبت، راهی به سوی امنیت روانی است. وقتی دشمنی به دوستی تبدیل می شود، فشارهای روانی فروکش می کنند و دغدغه ها و اضطرابها کاهش می یابند و به جای آن، مهر و محبت می نشیند و آرامش را به ارمغان می آورد.

پس، اگر میان شما و دیگران کدورت و یا دشمنی وجود دارد، سریعاً به آن خاتمه دهید؛ چرا که قهر وورت، روح و روان را ناامن و ناآرام می سازد.